Geachte mevrouw Brandsma,
Hierbij stuur ik u de uitspraak van de klachtencommissie KNOV inzake uw klacht. De uitspraak van de klachtencommissie is een eindoordeel, er is geen beroep mogelijk.
Na bestudering van de fotos heeft de klachtencommissie het volgende overwogen:
* Op de foto’s staat niet met tekst aangegeven wat de echoscopist heeft geoogd in beeld te brengen
* Op de echofoto’s van het foetale hart is geen duidelijk 4-kamerbeeld te zien. Hierdoor is het beoordelen van symmetrie, de beide AV-kleppen en de crux niet mogelijk
* Ook zijn er geen duidelijk beelden van de uitstroom aorta en de arteria pulmonalis. Deze zijn vanaf de beelden niet te beoordelen
* De three vessel view ziet er anders uit dan gebruikelijk
* Uit de foto’s blijkt niet dat het kind op enig moment goed lag voor beoordeling van het hartOordeel
De klachtencommisie acht de klacht gegrond voor wat betreft het niet volledig in beeld krijgen van het hartje.
Ik zak door mijn knieën en barst in tranen uit.
Morgen is het 22 Juli. De dag waarop ik vorig jaar deze 20 weken echo had. De dag waarop vorig jaar alles anders had kunnen lopen. De dag dat vorig jaar de echoscopiste (zoals ze zelf zei tegen de Klachtencommissie) “geen aanleiding zag om aan te nemen dat het niet goed zat”.. De dag dat 4 woorden op het rapport, slechts 4(!!) woorden, ervoor zorgde dat mijn kanjer geen kans meer had:
“Doorgestuurd naar Gynaecoloog vanwege placenta previa. Verder onderzoek niet nodig”.
Verder.Onderzoek.Niet.Nodig.
Ik had een placenta previa. De echoscopist had naar aanleiding daarvan 1 aanname mogen (of zelfs móeten) doen: de kans is groot dat het kindje te vroeg geboren gaat worden en het is dus cruciaal om alles goed te zien. Want als de Transpositie van de Grote Vaten op enig moment wél was gezien dan was ik al onder behandeling geweest van het UMCG. Dan had ik waarschijnlijk allang opgenomen geweest mét instructie plat te liggen tot het einde van de zwangerschap.
Nu heeft het team in Sneek een beslissing genomen op basis van niet volledige informatie en hebben ze op vrijdag 6 november besloten George te halen. Er is geen afweging geweest in de trant van: hoe zijn de kansen van het kindje met een tranpositie als we het nu (35+6) gaan halen.. De afweging was nu gebaseerd op het feit dat het weekend zou worden en er dan geen team van specialisten klaar zou staan op het moment dat mijn placenta het zou begeven..
Onderzoek (waar 2 cardiologen van George aan meewerkten) wijst uit dat kindjes met een transpositie van de grote vaten die te vroeg geboren worden een groot risico hebben dat zij Pulmonale Hypertensie ontwikkelen. “De overlevingskans voor deze kindjes is (onacceptabel) klein. Verder onderzoek is noodzakelijk.” Aldus de conclusie. 4 woorden.. De ironie..
Het is morgen 22 Juli. 1 jaar na de 20 weken echo. 4 woorden.. Had ze er maar 14 van gemaakt:
“Doorgestuurd naar Gynaecoloog vanwege Placenta Previa. In verband met niet goed in beeld krijgen van het hartje verder onderzoek noodzakelijk”
K*tzooi
Ik heb je al mijn liefde gegeven
En jij hebt letterlijk gevochten voor je leven
Toch werd het allemaal te zwaar
Hoe nu verder? Wist ik het maar
Het is oneerlijk en nog steeds niet te geloven
Je bent niet in mijn armen maar ergens daar ‘boven’
Ik hoop dat je weet wat je van mama bent:
Een strijder, een kanjer en een ongelofelijk stoere vent
Ik mis je zó schatje
❤️
Mama