Beschrijving
Mijn naam is Angela. Op mijn 41e lijkt mijn grote wens uit te komen als ik via een donortraject zwanger blijk te zijn. Ik word mama!
Na een turbulente periode (door mijn placenta previa) wordt George na een zwangerschap van 36 weken geboren in het ziekenhuis in Sneek en vervolgens per ambulance naar het UMCG gebracht.
8 uren na zijn geboorte volgt de diagnose Transpositie van de Grote Vaten, op zich een goed behandelbare hartafwijking.
Na een strijd van 25 dagen komt George echter te overlijden door een vreselijke samenloop van omstandigheden.
Hoe ga je verder als je kind dood gaat? Wat maak je mee en waar loop je tegen aan? Wat als je voor altijd mama met lege armen blijft?
Na George zijn geboorte ben ik gaan bloggen en alle blogs heb ik uiteindelijk gebundeld in het boek: Mijn Optimistje – Overleven na de Dood
Het boek biedt steun en (h)erkenning voor lotgenoten en het geeft buitenstaanders een kijkje in het hoofd van iemand die letterlijk aan het overleven is na de dood.
Arianne (geverifieerde eigenaar) –
Het boek was voor mij niet zonder zakdoeken erbij te lezen.
Zoveel overeenkomsten met ons kleinkind die ook in het UMCG heeft gevochten als een leeuw tegen een niet te winnen strijd. Hij werd maar 6 weekjes….
Je hebt het zó pakkend geschreven, dat het lijkt of we elkaar kennen. Een pijnlijk herkenbaar kijkje in het hoofd van een mamma.
Eenmaal begonnen met lezen laat het je niet meer los.
Janita Knevelbaard-Kruize (geverifieerde eigenaar) –
Gisteren viel het boek op de deurmat… Gewonnen via de like en deel actie… Heerlijk in het zonnetje vol goede moed begonnen met lezen… Wat een stoere dappere mama die niet bij het bed van haar George weg was te slaan.. Na een paar bladzijde rolden tranen over mijn wangen…eerst niet wetend waarom…verdiept in het boek.. 29nov….30 nov…2015… Op de kinderic in het umcg…..bam..daar kwan het binnen… Terwijl George daar lag te vechten voor zn leven…lag onze dochter daar ook… Het boek weggelegd….te veel emoties en herkenning.. Vandaag in het zonnetje aan 1 stuk het boek uitgelezen… Lieve dappere stoere mama……. Wat een eer om een kijkje te mogen nemen in het leven van jou en je vechtersbaas George… Veel liefdevolle knuffels voor jou en veel blaaskusjes naar daar waar onze kindjes voor altijd samen zijn…
Irene (kusje in de wind) –
Lieve Angela,
Ik heb je boek net uitgelezen…
Net als toen ik in het begin van je verhaal steeds hoopte dat het alsnog goed zou komen, hoopte ik aan het eind dat je lichtpuntje zou blijven. Ik hoop dat je in de toekomst een broertje of zusje voor George mag verwelkomen.
Jullie verhaal heeft me geraakt en ik heb het gevoel dat ik jou en George een beetje mocht leren kennen. De manier waarop je je rouwproces beschrijft vind ik heel bijzonder; je schrijft over je dagelijkse worstelingen maar toch staat er tussen de regels zoveel meer. Dat maakt het een mooi en waardevol boek.
Liefs Irene
Marjanne Berkouwer –
Lieve Angela, las via facebook dat jij een boekje geschreven hebt over je zoontje George. Ik wil het graag lezen. Ik heb ook een boekje geschreven over mijn zoon Arjen. Hij had een aangeboren hartafwijking. Arjen is overleden in 2011. Hij was net 26 jaar geworden. Tijdens de operatie van een nieuwe hartklep is hij overleden. Het maakt niet uit oud hoe oud je kind is, het is het ergste wat je als ouder kan overkomen. Ik heb 4 jaar over het boekje gedaan . In eerste instantie wilde ik alles van mij af schrijven en pas later aan gedacht om er een boekje van te maken.
ik wilde de opbrengst aan een goed doel geven. Stichting Hartekind vond ik een mooie stichting. Net vandaag nog een bedrag gestort. Ik hoop dat jij ook veel boekjes verkoopt. Ik ga nu het boekje bestellen. Ik wens jou heel verl sterkte. Liefs Marjanne
Linda –
Je begint in het boek terwijl je waarschijnlijk al weet hoe het afloopt. Door de manier van schrijven blijf je toch hopen op een goed einde, het is een klote verhaal maar ik heb heel veel respect voor Angela omdat ze het zo goed heeft kunnen verwoorden. Als je eenmaal begonnen bent met lezen, kan je niet meer stoppen. Dit boek geeft een goed beeld van wat het verlies van een dierbare met iemand doet. Angela draait er niet om heen en laat je echt een kijkje nemen in het pure verdriet en de emotionele achtbaan waarin zij zich bevind.
Fatima (geverifieerde eigenaar) –
TROTS en verdrietig tegelijk ben ik op m’n vriendin Angela . Zij is de auteur van dit prachtig geschreven boek en ode aan haar mooie zoon, haar kanjer George✨. Helaas kent dit boek geen ‘en ze leefden nog lang en gelukkig’. Eenmaal begonnen, kun je niet meer stoppen met lezen.
Greetje Kroon (geverifieerde eigenaar) –
Lieve Angela. Heb net je boek uit en vraag me af hoeveel een mens kan hebben. Door het boek heb ik het gevoel dat ik jou en George een beetje heb leren kennen. Wat een mooi kereltje zoals hij op die foto staat met het mutsje op. Ik heb het boek gelezen met kippenvel op mijn armen en tranen in mijn ogen en kon bijna niet stoppen met lezen. Ik wens jou een heel bijzonder 2017. Greetje Kroon.